Tuzluluk Değişimlerinin Lepistes Yavruları Üzerine Etkisi (Makale)
Gönderim Zamanı: 15 Aralık 2012 04:11
Dilek Şahin ve Orhan Aral isimli arkadaşların akademik araştırmalarının raporudur. Umarım ilgili ve meraklı arkadaşlarımızın ilgisini fazlasıyla çekecektir. Aşağıdaki metin araştırmanın 108. ve 115. sayfalarını içermektedir.
TUZLULUK DEĞİŞİMLERİNİN LEPİSTES (Poecilia reticulata PETERS, 1860) YAVRULARI ÜZERİNDE BÜYÜME VE YAŞAMA ORANINA ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI
DİLEK ŞAHİN ve ORHAN ARAL
ONDOKUZ MAYIS ÜNİVERSİTESİ SİNOP SU ÜRÜNLERİ FAKÜLTESİ
dilek_shn@hotmail.com
ÖZET
Bu çalışmada lepistes (Poecilia reticulata) yavrularının farklı tuzluluk değerlerine sahip su koşullarındaki büyüme ve yaşama oranları incelenmiştir. 4 ay süren araştırma sonucunda lepistes yavrularının farklı tuzluluk (0, 6, 12 ve 18 ppt) ortamlarına alındığında büyüme ve gelişimlerini her tuzluluk ortamında sürdürebildikleri tespit edilmiştir. Spesifik büyüme oranı açısından en iyi gelişme ‰ 18 tuzluluk içeren grupta (2.35±0.17%/gün) gözlenmiş ancak, gruplar arası fark önemsiz (P>0.05) bulunmuştur. Yem değerlendirme oranı bakımından ise gruplar arasındaki farkın önemli (P<0.05) olduğu tespit edilmiştir.
GİRİŞ
Doğada bulunan tüm canlılar yaşadıkları çevre koşullarına uyum sağlamak durumundadırlar. Çevre koşullarında meydana gelebilecek herhangi bir değişime uyum sağlayamayan ya da uyum sağlamakta zorlanan organizmalar yaşamlarını ya güçlükle devam ettirirler ya da hiçbir şekilde sürdüremezler. Canlıların çevreye adaptasyon yetenekleri; fizyolojik, anatomik ve biyokimyasal vücut özellikleri tarafından belirlenmektedir. Tuzluluk değişimlerine karşı gösterilen adaptasyon yeteneği ise fizyolojik değişimlerin başında yer alan osmoregülasyon özelliğinden kaynaklanmaktadır (Swanson, 1998).
Bazı balık türleri tuzluluk değişimlerine karşı kısıtlı tolerasyon yeteneğine sahiptir, ancak tatlı su balıklarından moli, lepistes vb. canlı doğuran dişli sazancıklar, osmoregülasyon sistemlerindeki esneklik nedeniyle geniş tuzluluk değişimlerinde bile yaşamlarını sürdürebilmektedirler (Chervinski, 1983; Chervinski, 1984a; Chervinski, 1984b; Martinez-Palacios ve ark., 1990).
Canlı doğuran dişli sazancıklar (Poecilidae) olarak bilinen balıklar içerisinde yer alan lepistes, Poecilia reticulata (Peters, 1860), süs balıkları yetiştiriciliği ve ticaretindeki en yaygın balık türleri arasındadır (Şekil 1) (Şahin, 1999; Alpbaz, 2000; Kumaraguru vasagam ve ark., 2005). Yetiştirilmelerindeki kolaylık, kısa sürede cinsi olgunluğa ulaşmaları, renklerindeki çekicilik, çevre koşullarına kolay adapte olabilmeleri ve fiyatlarındaki ucuzluk bu balığa olan talebi artırmaktadır. Son yıllarda, Poecilia reticulata türü üzerinde bir takım androjen hormonlarının büyüme, üreme, renk ve cinsiyet farklılaşması üzerine etkileri incelenmektedir (Kayim, 1997; Turan, 2001). Bunun yanında lepistes türü genetik ve davranış çalışmalarında da en çok tercih edilen türler arasında yer almaktadır (Jirotkul, 2000; Brooks ve Endler, 2001; Watt ve ark., 2001; Evans ve ark., 2002).
Şekil 1. Dişi ve Erkek lepistes (Poecilia reticulata) (Orijinal)
Tuzluluk, sıcaklığın etkisiyle birlikte sucul organizmaların yaşamlarına etki eden en önemli parametrelerden bir tanesidir. Tuzluluk değişimlerinin tatlı ve tuzlu su balıklarının fizyolojileri ve davranışları üzerindeki etkileri bir çok çalışmada araştırılmıştır (Plaut, 2000; Haney ve Walsh, 2003).
Bu çalışmada farklı tuzluluk değerlerinin yavru lepistes (Poecilia reticulata Peters, 1860) balıklarının büyüme ve hayatta kalmaları üzerindeki etkileri araştırılmıştır.
MATERYAL ve METOD
Denemede kullanılan lepistes (Poecilia reticulata Peters, 1859) türüne ait 120 adet balık O.M.Ü. Sinop Su Ürünleri Fakültesi Yetiştiricilik Laboratuvarı’nda üretilmiştir. 10 lt.lik akvaryumlara dinlendirilmiş musluk suyu ve deniz suyu kullanılarak hazırlanan ‰ 0, ‰ 6, ‰ 12, ‰ 18 tuzluluk değerindeki sular doldurulmuştur. Balıklar tüm tuzluluk derecelerinde birer hafta süreyle ortama adaptasyon sağlamaları amacıyla bekletilmiştir. Bu işlemden sonra her bir balığın total boyu milimetrik kâğıt yardımıyla ölçülmüş ve sonunda her bir plastik kap içerisinde 10’ar adet balık yerleştirilmiştir. Her bir grup için üçer tekerrür uygulanmıştır. Akvaryumlardaki suyun sabit sıcaklıkta tutulabilmesi için, tüm akvaryumlar içerisinde su bulunan 210*110*50 lt.lik tank içerisine yerleştirilmiş, tankın ve akvaryumların içerisindeki suların sıcaklığı termostatlı ısıtıcı ve hava filtresi kullanılarak 26±1ºC’ye ayarlanmıştır (Şekil 2).
Şekil. 2. Denemede kullanılan akvaryumlar ve tanktan genel bir görünüm
Deneme sürecinin başlangıcında bir grup yavru balık ‰ 24 tuzluluk değerine sahip suyla doldurulmuş olan akvaryuma yerleştirilmiştir. Ancak balıklar bu tuzluluk değerine adapte olamamış ve akvaryuma yerleştirildikten 4 gün sonra balıklar toplu bir şekilde ölmüştür.
Balıklar vücut ağırlığının %15’i oranında günde iki defa pul yem (%48 protein, %8 yağ, %2 selüloz) ile yemlenmişlerdir (Harpaz ve ark., 2005). Akvaryumların içerisinde biriken artıklar haftada bir sifonlanmıştır.
Tuzluluk değerleri ppt cinsinden refraktometre, su sıcaklığı ise dijital termometre ile her gün ölçülerek kontrol edilmiştir. Akvaryumlarda sıcaklığın etkisi ile buharlaşarak oluşan su kayıpları haftada bir her bir tuzluluk değerleri için hazırlanan dinlendirilmiş sularla giderilmiştir.
Dört aylık deneme süresi boyunca ayda bir defa olmak üzere balıkların ağırlıkları ölçülmüştür. Gruplara ait bütün ölçüm sonuçları arasındaki farkların önemli olup olmadığı istatistiki metodlar kullanılarak karşılaştırılmıştır. Bu amaçla, varyans analizleri için Anova testi uygulanmıştır (Zar, 1984). Deneme süresi içerisinde elde edilen tüm verilerin ortalama değerleri hesaplanmış ve farklı tuzluluk değerlerinde tutulan gruplar arasındaki ağırlık artışı, spesifik büyüme oranı (SGR, %/gün), yem değerlendirme oranı (FCR)ve yaşama oranı (%) değerleri ilgili literatür ışığında değerlendirilmiştir (Düzgüneş ve ark., 1993).
Ağırlık Artışı (g)=Deneme sonu ortalama ağırlık (g)-Deneme başı ortalama ağırlık (g)
Spesifik Büyüme Oranı (SGR,%/gün)={(ln son ağırlık (g)-ln ilk ağırlık (g))/ t2-t1(gün)}*100
Yem Değerlendirme Oranı (FCR)=Deneme süresince tüketilen toplam yem miktarı (g)/Toplam canlı Ağırlık Artışı (g)
Yaşama Oranı (%)=Deneme sonu balık sayısı/Deneme başı balık sayısı *100
BULGULAR
Denemede kullanılmak üzere hazırlanan ve üçer tekerrürden oluşan her bir tuzluluk grubu (‰ 0, ‰ 6, ‰ 12, ‰ 18) içerisine lepistes (Poecilia reticulata) yavrularından 10’ar adet yerleştirilmiştir. Balıklara ait ağırlık artışı, spesifik büyüme oranı (SGR, %/gün), yem değerlendirme oranı (FCR) ve yaşama oranları Çizelge 1’de gösterilmiştir.
Çizelge 1. Deneme gruplarındaki lepistes (Poecilia reticulata) yavrularına ait ağırlık artışı, SGR, FCR ve yaşama oranları
Deneme başında tüm balıkların ortalama ağırlıkları (0.011g±0.00) hesaplanmış ve Anova testi sonucunda tuzluluk grupları arasında başlangıç ağırlıkları açısından önemli bir fark olmadığı (P>0.05) saptanmıştır. 120 gün süren denemenin sonunda ortalama vücut ağırlıkları 0 ppt, 6 ppt, 12 ppt ve 18 ppt grupları için sırasıyla 0.172±0.00; 0.166±0.00; 0.168±0.00 ve 0.186±0.00 g olarak belirlenmiştir. Deneme süresince balıklarda meydana gelen ağırlık artışı üzerine yapılan gruplar arası değerlendirme sonucunda önemli bir fark (P>0.05) bulunmamıştır (Şekil 3).
Şekil 3. Yavru lepistes (Poecilia reticulata) balıklarında deneme süresince ağırlık artışı
Deneme süresi boyunca tüm gruplar içerisinde ölüm olup olmadığı takip edilmiş ve tüm deneme süresince sadece 1. ay sonunda ‰ 18 tuzluluk değerine sahip grupta 2 adet balık ölümü tespit edilmiştir. İstatistiki açıdan da bu ölümlerin önemsiz olduğu (P>0.05) bulunmuştur (Çizelge 2).
Çizelge 2. Deneme süresince farklı tuzluluk değerlerinde lepistes (Poecilia reticulata) yavrularının yaşama oranı
Deneme süresince tüm tuzluluk gruplarındaki yavru balıklara canlı ağırlıklarının %15’i oranında yem verilmiş ve verilen toplam yem miktarları belirlenmiştir. Deneme sonunda elde edilen toplam canlı ağırlık artışı ve tüketilen yem miktarından yararlanılarak gruplara ait yem değerlendirme oranları tespit edilmiştir. Yapılan istatistiki analizler sonucunda 0 ve 18 ppt tuzluluk gruplarından elde edilen yem değerlendirme oranları ile 6 ve 12 ppt tuzluluk grupları içerisindeki balıklardan elde edilen yem değerlendirme oranları arasındaki farkın önemli (P<0.05) olduğu bulunmuştur (Şekil 4).
Şekil 4. Deneme süresince elde edilen yem değerlendirme oranları ile tuzluluk değerleri arasındaki ilişki
Balıkların ortalama ağırlıkları deneme sonuna kadar bir artış göstermiştir. Sahip oldukları spesifik büyüme oranları (SGR, %/gün) hesaplandığında 0 ppt, 6 ppt, 12 ppt ve 18 ppt grupları için sırasıyla 2.29±0.22 a, 2.26±0.23 a, 2.27±0.15 a ve 2.35±0.17 a olarak saptanmış ve yapılan istatistiksel değerlendirme sonucunda gruplar arasındaki farkın önemsiz (P>0.05) olduğu bulunmuştur (Şekil 5).
Şekil 5. Farklı tuzluluk değerlerindeki yavru lepistes (Poecilia reticulata) balıklarından elde edilen spesifik büyüme oranları
TARTIŞMA
Lepistes balıkları (Poecilia reticulata) doğal ortamlarında tatlı ve tuzlu suların birbirine karıştığı, su sıcaklığının 15°C’nin altına düşmediği tropik ve subtropik sularda lokalize olmuştur (Chervinski, 1984).
Farklı tuzluluk değerlerinde farklı balık türlerinin büyüme, hayatta kalma ve üremeleri ile ilgili yapılmış birçok çalışma mevcuttur (Chervinski, 1984b; Martinez-Palacios ve ark., 1990; Partridge ve Jenkins, 2002). Ancak yapılan literatür araştırmasında, bu denemede çalışılan boy ve ağırlığa sahip balıklarla yapılmış herhangi bir literatüre rastlanılmamıştır. Tuzlu su balıklarının sahip olduğu yüksek osmoregülasyon yeteneği, tatlı su balıklarından ‘canlı doğuranlar’ grubuna dahil Poecilidae familyası balıklarında da net bir şekilde gözlenmektedir (Gonzalez ve ark., 2005). Osmoregülasyon özellikleri nedeniyle akvaryum yetiştiriciliğinde yüksek oranda tercih edilen lepistes türünün tuzlu suya adaptasyon yeteneği yüksektir. Chervinski (1983, 1984a ve 1984b) Poecilidae familyası içerisinde yer alan balık türlerinin farklı tuzluluk değerlerinde yaşama ve büyümesi üzerine yaptığı çalışma sonucunda lepistes (Poecilia reticulata) türünün ergin bireylerinin ‰ 58.5 tuzluluktaki sulara kadar %100 oranında hayatta kalabildiğini bildirmiştir. Bu çalışmada da genel olarak yavru lepistes türlerinin 0-18 ppt tuzluluk değerleri arasında %100 oranında yaşadığı tespit edilmiştir. Balıkların adaptasyon aşamasında 24 ppt tuzluluk değerinin balıkların yaşamasına uygun olup olmadığının ön araştırması yapılmış, ancak balıklar, çok küçük olmaları nedeniyle tamamen ölmüştür. Poecilidae familyası içerisinde bulunan Limia melanonotata türü üzerinde yapılan bir çalışmada bu balık yavrularının en iyi büyüme ve gelişmeyi ‰ 30 tuzluluk değerindeki sularda gösterdiği bildirilmiştir (Haney ve Walsh, 2003).
Farklı tuzluluk değerlerinin (0, 6, 12 ve 18 ppt) büyüme üzerine olan etkisi incelendiğinde Poecilia reticulata yavruları üzerinde istatistiki açıdan önemli bir fark olmadığı (P>0.05) tespit edilmiştir. Ancak balık yavruları içerisinde sayısal değer açısından en iyi gelişme ‰ 18 tuzluluk değerine sahip olan grupta gözlenmiştir. Swanson (1998), Poecilidae familyası içerisinde bulunan Limia melanonotata yavruları üzerinde yapılan çalışmada en iyi büyüme ve gelişmenin ‰ 15 tuzluluk değerinde olduğunu belirtmiştir. Cichlasoma urophthalmus yavrularının farklı tuzluluk değerlerindeki büyüme oranlarının incelendiği bir araştırmada en iyi ağırlık artışı ve spesifik büyüme oranları ‰ 20 tuzluluk değeri içerisindeki gruptan elde edilmiştir (Martinez-Palacios ve ark., 1990).
Hekimoğlu (2001), tuzluluk değişimlerinin üç farklı balık (Poecilia latipinna, Cyprinodon variegatus ve Cichlasoma urophthalmus) türü üzerinde büyüme ve hayatta kalmasındaki etkisini araştırmıştır. Balıklardaki büyümeyi boyca değerlendirmiş ve buna bağlı olarak tuzluluğun boyca büyüme üzerinde önemsiz olduğunu bildirmiştir. Lepistes yavruları üzerinde yapılan bu çalışmada değerlendirmeler ağırlıkça büyümeye göre yapılmıştır ve gruplar arasında istatistiki açıdan önemli bir fark olmadığı (P>0.05) belirlenmiştir.
Yem değerlendirme sayısı, 1 kg canlı ağırlık artışı için gerekli olan yem miktarını ifade etmektedir. Yem değerlendirme oranı; yemin yapısı ve kalitesi, yemleme tekniği, su koşullarının uygunluğu ve balık büyüklüğü ile bağlantılıdır. Bu denemede elde edilen değerler dikkate alındığında yem değerlendirme oranı istatistiksel olarak her bir grup için ayrı ayrı değerlendirilmiş ve gruplar arası farklılık olup olmadığı incelenmiştir. 0 ve 18 ppt tuzluluk değerlerinde bulunan balıklar için yem değerlendirme oranı sırasıyla 1.66±0.15, 1.62±0.23 olarak bulunmuştur. Bu iki grup ile diğer gruplar arasında istatistiksel açıdan farkın önemli olduğu (P<0.05) belirtilmiştir. Cichlasoma urophthalmus yavruları ile yapılan çalışmada da benzer olarak FCR oranları 10-30 ppt tuzluluk değerlerinde optimum düzeyde bulunmuştur (Martinez-Palacios ve ark., 1990). Tuzluluk toleransı yüksek olan Fugu obscurus türünde de tuzluluk değeri arttıkça (0 ppt ile 35 ppt arası) yem değerlendirme oranını yükseldiği bildirilmiştir (Yan ve ark., 2004). Sonuç olarak deneme sonunda Poecilia reticulata yavrularının 0 ppt’den 18 ppt değerine kadar olan farklı tuzluluk değerleri içerisinde rahatlıkla yaşayabildikleri ve düzenli bir büyüme grafiği izledikleri tespit edilmiştir. Bu durumda balıkların başlangıç ağırlıklarının 0.011±0.00 g olduğu düşünülerek daha fazla büyüklüğe sahip olan Poecilia reticulata balıkları ile bu çalışmanın ilerletilmesi ve çalışmanın başka bir açıdan takip edilmesi mümkündür. Ticari balık yetiştiriciliğinde ekonomikliği etkileyen en önemli unsurlardan biri yem faktörüdür. Bu husus dikkate alındığında lepistes balıklarının yetiştiriciliğinde 18 ppt değerindeki suyun, yem değerlendirme açısından avantajlı olduğu göz önünde tutularak lepistes yavrularının bu değerdeki tuzluluklarda yetiştirilmesi önerilebilir.
KAYNAKLAR
Alpbaz, A., 2000. Akvaryum Balıkları Ansiklopedisi, Alp Yayımcılık, İzmir, 214 s.
Brooks, R., Endler, J. A., 2001. Female Guppies Agree to Differ: Phenotypic and Genetic Variation in
Mate-Choice Behavior and the Consequences for Sexual Selection, Evolution, 55(8): 1644-1655.
Chervinski, J., 1983. Salinity tolerance of mosquito fish, Gambusia affinis (Baird and Girard), J. Fish Biol.,
22: 147-149.
Chervinski, J., 1984a. Salinity tolerance of young catfish, Clarias lazera (Burchell), J. Fish Biol., 25: 147-
149.
Chervinski, J., 1984b. Salinty tolerance of the guppy, Poecilia reticulata.(Peters), J. Fish Biol., 24: 449-452.
Düzgüneş, O., Kesici, T., Gürbüz, F., 1993. İstatistik Metodları, II. Baskı, Ankara Ünv., Ziraat Fakültesi
Yayınları: 1291, Ders Kitabı: 369, Ankara.
Evans, J. P., Pitcher, T. E., Magurran, A. E., 2002. The Ontogeny of Courtship, Colour and Sperm
Production in Male Guppies, Journal of Fish Biology, 60: 495-498. 115
Gonzalez, R. J., Cooper, J., Head, D., 2005. Physiological responses to hyper-saline waters in sailfin
mollies (Poecilia latipnna), Comparative Biochemitry and Physiology, Part A, 142: 397-403.
Haney, D. C., Walsh, S. J., 2003. Influence of Salinity and Temperature on the Physiology of Limia
melanonotata (Cyprinodontiformes: Poecilidae): A Search for Abiotic Factors Limiting Insular Distribution in
Hisponiola, Caribbean Journal of Science, 39: 327-337.
Harpaz, S., Slosman, T., Seveg, R., 2005. Effect of feeding guppy fish fry (Poecilia reticulata) diets in the
form of powder versus flakes, Aquaculture Research, 36: 996-1000.
Hekimoğlu, M. A., 2001. Tuzluluk Değişimlerinin Üç Eurohalin Balık Türü Üzerinde Büyüme ve Hayatta
Kalmasındaki Etkisinin Araştırılması, E. Ü. Su Ürünleri Dergisi, 18 (3-4): 495-501.
Jirotkul, M., 2000. Male Trait Distribution Determined Alternative Mating Tactics in Guppies, Journal of Fish
Biology, 56: 1427-1434.
Kayim, M. H., 1997. 17α Metiltestosteronun Kılıçkuyruk (Xiphophorus helleri) Balığında Büyüme Üzerine
Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 150 s.
Kumaraguru vassagam, K.P., Rajagopal, S., Balasubramanian, T., 2005. Effect of Salinity on Gestation
Period, Fry Production and Growth Performance of The Salfin Molly (Poecilia latipinna Lesueur) in
Captivity, The Israeli Journal of Aquaculture-Bamidgeh, 57 (3): 191-196.
Martinez-Palacios, C.A., Ross, L.G., Rosado-Vallado, M., 1990. The Effects of Salinity on the Survival and
Growth of Juvenile Cichlasoma urophthalmus, Aquaculture, 91: 65-75.
Partridge, G. J., Jenkins, G. I., 2002. The effect of salinity on growth and survival of juvenile black bream
(Acanthopagrus butcheri), Aquaculture, 210: 219-230.
Plaut, I., 2000. Resting Metabolic Rate, Critical Swimming Speed and Routine Activity of the Euryhaline
Cyprinodontid, Aphanius dispar, Acclimated to a Wide Range of Salinities, Phsiological and Biochemical
Zoology, 73 (5): 590-596.
Swanson, C., 1998. Interactive Effects of Salinity on Metabolic Rate, Activity, Growth and Osmoregulation
in the Euryhaline Milkfish (Chanos chanos), The Journal of Experimental Biology, 201: 3355-3366.
Şahin, Y., 1999. A’dan Z’ye Akvaryum, İnkılap Kitabevi, İstanbul, 320 s.
Turan, F., 2001. Farklı Düzeylerde Suya ve Yeme Katılan Androjen Hormonunun (17α-Methltestosterone)
Lepistes Balıklarında (Poecilia reticulata) Cinsiyet Dönüşümü Büyüme Üzerine Etkileri, Yüksek Lisans
Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Antakya, 59 s.
Watt, P.J., Shohet, A. J., Renshaw, K., 2001. Female Choice for Good Genes and Sex-biased Broods in
Guppies, Journal of Fish Biology, 59: 843-850.
Yan, M., Li, Z., Xiong, B., Zhu, J., 2004. Effects of salinity on food intake, growth and survival of pufferfish
(Fugu obscurus), J. Appl. Ichthyol., 20: 146-149.
Zar, J.H., 1984. Biostatistical Analysis, Department of Biological Sciences, Northern IIIliois University, 718
pp
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 16 Aralık 2012 01:35
Çalışma için teşekkür ederim.
Ben kendi tanklarımda tuz kullanmıyorum. Sadece dinlendirilmiş 7,0 PH seviyesinde şebeke suyunda besliyorum. Beslediğim türler RREA Full Red, Yellow Snake skin. Yavrularımda hayatta kalma oranı da %100'e yakın.
Ben Tuz kullanılmasın demiyorum ama tuz kullanılmadan da sağlıklı balıklarınız olabilir.
,
Bu arada tuz denmişken sofra tuzu olarak düşünülmesin. Kaya tuzu kullanılmasını öneririm.
Ben balıklarımda enfeksyon veya finrot tarzı hastalıklara denk gelirsem kaya tuzu banyosu şeklinde tedavi uygularım fakat balıkları daha sonra yine tuzsuz tanklarına geri koyarım.
Sevgiler saygılar
Eray
Lepistes Derneği üyesi
Ben kendi tanklarımda tuz kullanmıyorum. Sadece dinlendirilmiş 7,0 PH seviyesinde şebeke suyunda besliyorum. Beslediğim türler RREA Full Red, Yellow Snake skin. Yavrularımda hayatta kalma oranı da %100'e yakın.
Ben Tuz kullanılmasın demiyorum ama tuz kullanılmadan da sağlıklı balıklarınız olabilir.
,
Bu arada tuz denmişken sofra tuzu olarak düşünülmesin. Kaya tuzu kullanılmasını öneririm.
Ben balıklarımda enfeksyon veya finrot tarzı hastalıklara denk gelirsem kaya tuzu banyosu şeklinde tedavi uygularım fakat balıkları daha sonra yine tuzsuz tanklarına geri koyarım.
Sevgiler saygılar
Eray
Lepistes Derneği üyesi
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
